Ik belde een van mijn relaties, een manager Vastgoed bij een woningcorporatie. Hij vertelde dat hij in een conflictsituatie terecht was gekomen. En hij wilde daar graag met mij over van gedachte wisselen.
Tijdens onze ontmoeting en zijn uitleg over de ontstane werkverhouding, gaf hij mij zijn cv met de opmerking: “Jij hebt vast iets passends voor mij.”
Voor mij was het duidelijk dat hij zijn situatie onderschatte. Hij werkte nog gewoon bij zijn werkgever, terwijl er voor hem een hele slechte werksfeer was. Ik legde hem uit dat werkplezier bijdraagt aan geluk, maar dat hij in een onomkeerbare situatie van precies het tegenovergestelde was terecht gekomen. Zo kon ik hem bereiken.
Voor het eerst leek hij zijn knellende situatie onder ogen te zien. Ik vertelde hem onomwonden dat hij afscheid moest nemen van zijn werkgever. En dat we samen aan de slag konden gaan aan zijn nieuwe toekomst. Voor hem was dat het startsein om te gaan werken aan zijn inzicht in zijn talenten voor een nieuwe baan.
We hebben in een aantal intensieve sessies zijn verwachtingen, interesses en competenties besproken. Zo kwamen we tot de focus op wat hij kan en wat hij wil. Deze gesprekken waren niet altijd ‘leuk’, maar ze leidden wel tot het inzicht om niet zomaar op élke vacature te reageren. Hij heeft geleerd gericht te reageren op vacatures waar zijn talent tot zijn recht komt.
Mijn voorspelling dat hij binnen 3 maanden een nieuwe baan zou hebben lijkt bewaarheid te worden.